Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, την «Τρανή Αποκριά», το μεσημεριάτικο τραπέζι σε όλα τα σπίτια -και στα πλούσια και στα φτωχά- ήταν γιορταστικό και πλούσιο με τυρόπιτες, γαλατόπιτες, χορτόπιτες, ζυμαρικά, γιαχνιστά, αβγά, διάφορα γλυκά, τσιρλουχαλβά και άφθονο κρασί.
Μετά το μεσημέρι οι κάτοικοι ανηφορίζουν στον επάνω Μαχαλά, στην Καρκατσελιά, όπου στην πλατεία στο Σαρμπνάρ γίνεται λαϊκός αποκριάτικος χορός. Όπως και σε άλλες γειτονιές της πόλης εκείνη την ημέρα γίνετε χορός σε μεγάλους κύκλους διάφορους τοπικούς χορούς. Οι γριές και οι γέροι γύρω-γύρω σ’ ένα μεγάλο αλώνι κάθονται στις καρεκλούδες και καμαρώνουν και χαίρονται τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους να χορεύουν και να σέρνουν το χορό.
Αγόρια και κορίτσια, άντρες και γυναίκες ντυμένοι καρναβάλια… αγάδες, αράπηδες, νοσοκόμοι, γαμπροί, νύφες, τσιγγάνες και παλιάτσοι χορεύουν μέχρι να σκοτεινιάσει. Τ’ αγόρια και τα κορίτσια κατεβαίνουν για βόλτα στον μεγάλο δρόμο της πόλης. Οι γυναίκες με τις καρεκλούδες κάθονται στα πεζοδρόμια και σεργιανίζουν, κι οι άντρες στους καφενέδες για κανένα ρακί.
Το βράδυ, οι μικρότεροι στην ηλικία να πηγαίνουν από νωρίς να ζητούν συγχώρεση από τους μεγαλύτερους, συγγενείς και γείτονες. Στο δείπνο μαζεύονται στα σπίτια παρέες-παρέες για να κάνουν την αποκριά σε ένα σπίτι. Μέχρι ν’ ανοίξει το στόμα με το κόκκινο αυγό…
Το «χάσκαρ», ένα είδος παιχνιδιού, το παίζουν όταν τελειώσει το φαγητό. Κρεμούν σε ένα σπάγκο μία χαλβαδόπιττα από το ταβάνι και κάποιος τη γυρνά γύρω-γύρω, ενώ οι υπόλοιποι προσπαθούν να τη δαγκώσουν έχοντας τα χέρια στην πλάτη. Έπειτα στο ίδιο σχοινί δένουν ένα βραστό αυγό με το οποίο «βουλώνουν το στόμα» που θα το «ανοίξει η Πασχαλιά με το κόκκινο το αυγό».
Καλλιόπη Γραμμένου
Δημοσιογράφος- Παιδαγωγός
