Είναι μια γυναίκα στο νοσοκομείο, στο προσκέφαλο του άνδρα της ο οποίος βρίσκεται σε κώμα εδώ και πολλούς μήνες. Ωστόσο αυτή δεν το κουνάει στιγμή και περιμένει πότε θα επανέλθει ο αγαπημένος της.
Μια μέρα, σε μια ανύποπτη στιγμή, βλέπει το άνδρα της να βγαίνει από το κώμα και εκείνος κουνά το κεφάλι του για να πλησιάσει εκείνη, προφανώς για να της ψιθυρίσει κάτι.
Πράγματι, βάζει το αυτί της κοντά στο στόμα του άντρα της και ο άντρας της, με δάκρυα στα μάτια της λέει:
«Γυναίκα μου, ήσουν μαζί μου σε όλες τις αναποδιές. Όταν με απολύσανε ήσουν εκεί για να με στηρίξεις… όταν η δουλειά μου φαλίρισε ήσουν κοντά μου… όταν με κλέψανε και με πυροβολήσανε, ήσουν κοντά μου. Όταν μας έκλεψαν το αυτοκίνητο, με στήριξες ψυχολογικά. Όταν με έπιασες καβάλα με την κουμπάρα, δεν με παράτησες. Όταν χάσαμε το σπίτι, ήσουν πάλι δίπλα μου… όταν η υγεία μου άρχισε να καταρρέει, πάλι δεν με άφησες… Τελικά, ξέρεις κάτι;»
«Τι;» απάντησε η γυναίκα, μην μπορώντας να κρατήσει τα δάκρυα της από την συγκίνηση…
«Είσαι και πολύ γκαντέμω τελικά, αλλά άργησα να το καταλάβω!!!»
