Κουβέντα στην αυλή με την συγγραφέα Ελένη Τσαμαδού
Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά ή μεγάλα μυστικά του εαυτού σας;
Όταν γράφω βρίσκομαι σε άλλο χρόνο και τόπο. Εκεί που κατοικούν και δρουν αυτόνομα οι ηρωίδες και οι ήρωές μου. Εντούτοις, επειδή κανείς δεν είναι ελεύθερος από βιώματα, σκέψεις και ακούσματα, αναπόφευκτα κάποια από αυτά περνούν μέσα από το υποσυνείδητο στο γραπτό και έτσι σε κάποια από τα πρόσωπα ενός βιβλίο μου μπορεί αντανακλάται, κατά κάποιον τρόπο, και κάποιο κομμάτι του εαυτού μου, χωρίς όμως να είναι εγώ, ή ο μυστικός εαυτός μου το πρόσωπο αυτό. Οι δράσεις και αντιδράσεις των ηρώων μου είναι διαφορετικές από αυτές που θα ήταν οι δικές μου στην ίδια δεδομένη περίσταση.
Τι στάθηκε αφορμή για να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Ξεκίνησε σαν παιχνίδι. Επειδή αγαπώ την Ιστορία, μεγάλη και μικρή, μου αρέσει πολλές φορές να αναρωτιέμαι «τι θα γινόταν αν…». Τι θα γινόταν αν, για παράδειγμα δεν είχε πεθάνει στη Βαβυλώνα ο Αλέξανδρος, ή αν η Κερκόπορτα δεν ήταν αφύλακτη ή ανοιχτή; Εικασίες που κανείς σοβαρός ιστορικός δεν ασχολείται μαζί τους. Όταν όμως σχεδιάζω την πλοκή ενός βιβλίου αισθάνομαι ελεύθερη να προσθέσω μια δική μου πινελιά στην επίσημη Ιστορία. Μην νομίσετε όμως πως γράφω μια διαφορετική εκδοχή της Ιστορίας, κάτι τέτοιο δεν το κάνω. Απλώς παίζω ένα παιχνίδι προσθέτοντας κάτι ασήμαντο που μπορεί όμως να έπαιξε σημαντικό ρόλο και να βοήθησε να εξελιχθεί η Ιστορία όπως την ξέρουμε. Μια γάτα για παράδειγμα να ήταν η αφορμή και όχι η αιτία που ακολούθησε η Ελένη τον Πάρι στην Τροία...
Είναι εύκολο να μας εκθέσετε τα συναισθήματα που νιώσατε τελειώνοντας αυτό σας το έργο;
Λίγο στενοχωρήθηκα που αποχωρίστηκα τις γατούλες μου που μου έκαναν τόση καλή συντροφιά όσο έγραφα για αυτές. Από την άλλη όμως οι γάτες, όπως όλοι ξέρουμε, είναι ανεξάρτητα κα ελεύθερα πλάσματα δεν μπορούμε να τις κρατάμε δέσμιες των επιθυμιών μας. Ήταν καιρός να ταξιδέψουν μόνες τους και να γνωρίσουν τον κόσμο των αναγνωστών.
Σε ποιο στάδιο πιστεύετε ότι βρίσκεται η σχέση του Έλληνα με το βιβλίο;
Νομίζω πως οι Έλληνες, οι γυναίκες κυρίως, αγαπάμε τα βιβλία και τον τελευταίο καιρό μάλιστα την εποχή της Καραντίνας τα αγαπήσαμε ακόμη περισσότερο. Ένα καλό βιβλίο είναι πολύτιμη συντροφιά και φάρμακο σε κάθε στενοχώρια.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας και ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Δεν θα ήμουν αντικειμενική να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα.
Την μοίρα μας την ορίζουμε ή την δημιουργούμε με τις πράξεις μας;
Για όσα βρίσκονται στο πεδίο των δυνατοτήτων μας, υπεύθυνοι για τις πράξεις και παραλείψεις μας είμαστε οι ίδιοι.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Είμαι φύσει αισιόδοξο άτομο. Ένα ποτήρι είναι πάντα μισογεμάτο…
Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητά σας;
Πολύ απλές καθημερινές πράξεις. Να φροντίσω το σπίτι μου και την οικογένειά μου και να έχω καιρό να διαβάσω, να γράψω, να μιλήσω με φίλους και αν οι συνθήκες το επιτρέπουν, να ψυχαγωγηθώ.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Μόνον στα απολυταρχικά καθεστώτα φιμώνονται οι τέχνες, αν και όχι πάντα. Η τέχνη πάντα βρίσκει τρόπους να μιλήσει.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Κανένας νόμος δεν μπορεί να εφαρμοστεί αν δεν τον πιστέψουν όλοι. Νομοθέτες και πολίτες. Υπήρξαν άριστοι νόμοι που ποτέ δεν εφαρμόστηκαν. Τι να προσθέσω εγώ;
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να είναι ελεύθερο, να αγαπάει, να δέχεται το διαφορετικό, να παίζει, όχι μόνον ηλεκτρονικά παιχνίδια, και να διαβάζει βιβλία και όχι μηνύματα στο κινητό τηλέφωνο ή στο διαδίκτυο.
Η ΕΛΕΝΗ Κ. ΤΣΑΜΑΔΟΥ σπούδασε νομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και International Legal Studies στο American University, Washington College of Law. Σταδιοδρόμησε ως δικηγόρος στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος από το 1966 μέχρι το 2000, οπότε αποχώρησε με τον ανώτατο βαθμό ιεραρχίας. Ασχολήθηκε κυρίως με θέματα Διεθνών Συναλλαγών και Ιδιωτικοποιήσεων. Τα έτη 2000-2004 εργάστηκε ως ειδική σύμβουλος σε νομικά θέματα που άπτονταν των Υπουργείων Ανάπτυξης, και Οικονομίας και Οικονομικών. Το μυθιστόρημά της ΟΙ ΘΕΟΙ ΠΕΘΑΝΑΝ ΣΤΗ ΡΩΜΗ έχει μεταφραστεί στα γερμανικά με τον τίτλο EIN KÖNIGREICH FÜR EIN GRAB.
Για τον aylogyros news και τον Παύλο Ανδριά
