Κουβέντα στην «αυλή» μας με την ηθοποιό Εύα Αγραφιώτη, με αφορμή την παράσταση «Τι είδε ο γιος της καθαρίστριας» στο Θέατρο NOUS
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να συμμετέχετε σ’ αυτή την παράσταση;
Δεν ήθελε πολύ σκέψη η απόφασή μου να γίνω μέρος αυτού του έργου. Για να το πάρουμε από την αρχή, με τον Άγγελο Δελικάρη γνωριστήκαμε στην σειρά της ΕΡΤ «Στα Σύρματα», στην οποία συμμετείχαμε. Ένιωσα μια όμορφη σύνδεση μαζί του και εμπιστοσύνη. Λέγαμε να κάνουμε κάτι μαζί θεατρικά, χωρίς εκείνη την δεδομένη στιγμή να υπάρχει κάτι «χειροπιαστό». Ώσπου έρχεται η στιγμή που μου λέει «Εύα, σ’ έχω στο νου μου για ένα ρόλο και θέλω να το συζητήσουμε». Η απάντησή μου χωρίς να το σκεφτώ ήταν, ναι. Κάνοντας την πρώτη ανάγνωση του έργου και μια γνωριμία με τον ρόλο τον οποίο υποδύομαι, δεν χρειάστηκε να κάνω επιβεβαίωση της απάντησης μου.
Ποιο ρόλο ενσαρκώνεται και ποιο συναίσθημα κυριαρχεί μέσα σας, κατά τη διάρκειά της;
Υποδύομαι τον ρόλο της Γιολάντας. Στο έργο φαίνονται περίτεχνα, τα τρωτά της σημεία μέσα από την γραφή του Γ. Σολδάτου. Μέσα από τις κωμικές στιγμές του ρόλου, παρουσιάζεται μια γυναίκα του σήμερα, η οποία προσαρμόζει την εικόνα που θέλει και έχει χτίσει η ίδια για εκείνη και την κοινωνία, καθώς ενοχοποιεί τους κρυφούς πόθους της, σε ένα παιχνίδι εξουσίας… θα λέγαμε. Επομένως, αυτό που την κάνει θύτη είναι η αποδοχή και θύμα μια παιδική ψύχη που θέλει να επιβληθεί. Αυτό που νιώθω για εκείνη είναι να την «φροντίσω», και να την αγαπώ… πριν προλάβει να «σπάσει» το βάζο η μικρή Γιολάντα και σίγουρα… πριν τουλάχιστον να είναι αργά. Συνήθως κάνει τη ζημιά… για να δούμε θα γλυτώσει αυτή τη φορά;
Θα μπορούσε ως παράσταση το «Τι είδε ο γιος της καθαρίστριας» να είχε έναν διαχρονικό χαρακτήρα, μέσα στην κοινωνία μας;
«Τι είδε ο γιός της καθαρίστριας;» Το σήμερα είδε και βλέπει. Είναι μια μαύρη κωμωδία, η οποία θίγει και φέρνει στην επιφάνεια, σίγουρα ότι υπάρχει κάτω από το χαλί, όπως λέμε. Ο θεατής θα μπει μαζί μας σε ένα δωμάτιο, από το οποίο όχι μόνο θα γελάσει, αλλά θα δει ένα κωμικοτραγικό κομμάτι του εαυτού του στο σύνολο της κοινωνίας. Κοινωνικοπολιτικά ζητήματα και ζητήματα ηθικής, σίγουρα θα είναι αυτά τα οποία θα αναγνωρίσει. Ένα δωμάτιο από το οποίο τελικά θα ξεφύγει ή μάλλον καλύτερα θέλει να ξεφύγει;
Υπάρχει κάτι το «λυτρωτικό» μέσα σ’ αυτή την παράσταση ή όλα κινούνται γύρω από ένα αρρωστημένο «ΕΓΩ»;
Πιστεύω κάθε παράσταση έχει το λυτρωτικό χαρακτήρα της. Πιστεύω επίσης, πως γρανάζι προς την λύτρωση μέσα από το κωμικό στοιχείο της παράστασης, θα ναι η σκέψη και η ενσυναίσθηση του θεατή. Θα πω μόνο αυτό… Όλα κινούνται από «Εμάς για Εμάς», αρκεί να είμαστε «Ένα», αυτό χρειάζεται να κρατήσουμε.
Ποιο μήνυμα θα «στέλνατε» σ’ έναν υποψήφιο θεατή της παράστασης;
Θα θελα να του κάνω μόνο την εξής ερώτηση. Είναι όμορφο να παίζουμε, αλλά να είμαστε στο ίδιο στρατόπεδο. Εσύ, σε ποιο θα είσαι;
Ποια ατάκα «λατρέψατε» σ’ αυτό το έργο;
«Θέλησα να εργαστώ για το λαό, για το προλεταριάτο και όλα τα ιδανικά που τώρα τα χλευάζουν».
Ετοιμάζετε κάτι άλλο για φέτος; Ποια είναι τα «άμεσα» σχέδιά σας;
Υπάρχουν κάποιες ενδιαφέρουσες προτάσεις και είμαι υπό συζήτηση. Άμεσα σχέδια; Όμορφες συνεργασίες που έρχονται. Σας ευχαριστώ πολύ για αυτή την όμορφη κουβέντας μας!
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση, πατήστε ΕΔΩ
Για τον aylogyros news και τον Παύλο Ανδριά
