Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου «Όλα μαύρα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νίκας, ζητήσαμε από την Ηθοποιό & Συγγραφέα Δήμητρα Παπαδήμα να μας μιλήσει γι’ αυτό, αλλά και τις υπόλοιπες δράσεις της που βρίσκονται σε «εξέλιξη», αυτό τον καιρό.
Καλησπέρα σας και σας ευχαριστούμε για την αποδοχή της πρότασής μας. Θα θέλαμε να ξεκινήσουμε την «κουβέντα» μας, με την κυκλοφορία του νέου σας βιβλίου «Όλα μαύρα». Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την συγγραφή του;
Η συγγραφή υπήρχε ανέκαθεν στη ζωή μου. Από μικρή κρατούσα σημειώσεις και ημερολόγια. Με απασχολούσε η διαφορετικότητα των ανθρώπων στον τρόπο έκφρασης, ενώ στην ουσία όλοι έχουμε έναν δρόμο. Η συγγραφή πιστεύω πως με κράτησε όρθια. Ζωντανή. Γιατί γράφοντας, σπάω τα όρια... Δηλαδή «βγαίνω» από το κουτί που με έχουν στριμώξει από το σχολείο, να βρίσκομαι και να κινούμαι και κυρίως, να σκέφτομαι. Η συγγραφή δηλαδή με απελευθερώνει και τρελαίνομαι στην ιδέα πως παίρνω κι άλλους μαζί μου. Αναγνώστες εννοώ.
Τι το «διαφορετικό» έχουν στον τρόπο σκέψης τους ο Χάρης και ο Αντρέας, οι κολλητοί φίλοι του βιβλίου σας;
Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Νίκας το μυθιστόρημα μου «Όλα Μαύρα». Μέσα σε αυτήν τη σύγχρονη όσο δεν παίρνει άλλο ιστορία που διαδραματίζεται στο παλαβό, παράλογο παρών, δύο νέοι τύποι -τύπαροι, ο Χάρης και ο Αντρέας... ψάχνουν την Αλήθεια. Μια αλήθεια που να περιέχει λογική και όχι σερβιρισμένη από στημένες δικαιοσύνες, πολιτικές και τηλεοπτικά κανάλια. Μπαίνουν στα δύσκολα. Περνούν τα όρια. Ο Αντρέας διστάζει: «Μήπως πρέπει να συμβιβαστούμε ρε Χάρη. Δεν τα βάζουμε μαζί τους». Ασφαλώς θα ισχύει η σκέψη του, αλλά η ζωή μας χρειάζεται επαναστάτες και γιατί όχι Νικητές, σαν τον Χάρη.
Είναι τελικά όλα μαύρα στην καθημερινότητα των «κοινών θνητών»;
Νομίζω πως ναι η καθημερινότητα είναι Μαύρη και για τους φτωχούς αλλά για τους φράγκατους. Στο χέρι μας είναι να προσθέτουμε πινελιές χρωματιστές. Βέβαια από τη στιγμή που οι Δυνατοί, τέρατα, καταστρέφουν τη φύση από απληστία και απίστευτη αστείρευτη βλακεία, που να βρεθούν χρώματα να χρωματίσουμε την καθημερινότητα μας. Κι ύστερα έχεις τα τσιράκια τους δημοσιογράφους τύπου, που κάνουν τέλεια την σκατοδουλειά τους, υπεραμύνονται της κατάντιας, πως να ξεφύγεις. Κι όμως κάποιοι ξεφεύγουμε... Προτείνω το «Όλα Μαύρα», για μάθημα στα σχολεία. Χαχαχα. Κι ο έρωτας; Καλά. Στα χαρακώματα. Σεξ και χρήμα κινούν το νήμα. Δες το τραγούδι μου στο YouTube. Ο Χάρης και ο Αντρέας το εμπνεύστηκαν.
Είκοσι έξι τίτλοι βιβλίων, φέρουν την υπογραφή σας και τη συγγραφική σας «ταυτότητα», με διαφορετική θεματολογία και προσέγγιση των γεγονότων που παρουσιάζετε. Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πλάνο πάνω στο οποίο δομείτε κάθε σας πόνημα ή η «στιγμή», το «γεγονός» ή μια σκέψη σας ωθεί προς την έναρξη της συγγραφής του;
Βέβαια πάντα παραμονεύει κάπου η πηγή της έμπνευσης. Στο «Όλα Μαύρα»... εμπνεύστηκα από την κατρακύλα που μας ωθούν. Από τα στημένα χυδαία παιχνίδια. Από την αισχρή αντιμετώπιση της νεολαίας που τους κόβουν τα όνειρα. Που τους ωθούν στη ΒΙΑ, στην φτήνια, την χρήση ουσιών που κυκλοφορούν ελεύθερα. Στο ξεπούλημα του έρωτα… ακόμα και στο έγκλημα. Αν δεν γίνεις λιώμα αν δεν τους ανήκεις, είσαι δαχτυλοδειχτούμενος. Κατάντια. Αλλά δύο τρεις, νικάμε.
Όμως, φέτος ανεβάσατε «Το πορτραίτο» της Πηνελόπης Δέλτα με δικό σας κείμενο και ερμηνεία, σε σκηνοθεσία της κόρης σας, Θαλασσινής Βοσταντζόγλου. Θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια γι’ αυτή την παράσταση, αλλά και την πρώτη συνεργασία μάνας και κόρης;
Για τα εκατονπενήντα χρόνια από τη γέννηση της ανέβασα την παράσταση της Πηνελόπη Δέλτα, στη σκηνή, έτσι όπως δεν την ξέρει κανείς, παρά η οικογένεια της. Η συνεργασία με την κόρη μου στην σκηνοθεσία, «Σχολείο». Και για εκείνη και για εμένα…
Υπάρχουν κοινά «στοιχεία» με την Πηνελόπη Δέλτα και αν ναι, δώστε μας αν θέλετε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα…
Κοινά στοιχεία. Καλλιτεχνικές φυσιογνωμίες που το περιβάλλον έκανε ότι μπορούσε για να θάψει την καλλιτεχνική μακράν της εποχής, φύση, δημιουργώντας ψυχικές εντάσεις και ακραίες καταστάσεις. Αγρίμι η Πηνελόπη Δέλτα. ΠΔ και ΔΠ. Πολύ κοντά…
Ποια είναι η «ατάκα» που σας εκφράζει σ’ αυτή την παράσταση;
Είναι πολλές οι εκφράσεις που σημειώνει το κοινό από κάτω, καθώς παίζω κι ύστερα αγοράζει το βιβλίο που κυκλοφορεί. Όπως… Κατάφερα να παραιτηθώ από τη ζωή με γαλήνη. Στα ίδια πάλι. - Κι όλο ραγίσματα, για να υπάρχουμε, για να γραφτεί του καθενός η ιστορία - Οι μεγάλοι με τις συμπεριφορές και τα παζάρια τους, σκοπεύουν να γεμίσουν τον κόσμο ψεύτικα στολίδια. Κι ύστερα ζητούν Αλήθεια. Τι εννοείτε λέγοντας Αλήθεια και Τιμιότητα;
Τι είναι αυτό που «προηγείται» στις επόμενες δράσεις σας;
Συνεχίζω το καλοκαίρι «Το πορτραίτο» της Πηνελόπης Δέλτα. Και επειδή από τις τρομακτικές προβλέψεις πρόκειται να είναι καυτό, περιμένω το κοινό να πει: Ω τι δροσερή κόλαση είναι αυτή η παράσταση.
Ευχαριστώ…
Για περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο «Όλα μαύρα» πατήστε ΕΔΩ
Για τον aylogyros news και τον Παύλο Ανδριά
